12/01 OVADYA; YUNUS

[tr] Ovadya

¹ Ovadya'nın görümü.
Egemen RAB'bin Edom için söyledikleri:
RAB'den bir haber aldık:
Uluslara gönderdiği haberci,
‹‹Gelin, Edom'la savaşalım!›› diyor.
² Edom'a, ‹‹Bak, seni uluslar arasında küçük düşüreceğim,
Herkes seni hor görecek›› diyor.
³ ‹‹Kaya kovuklarında yaşayan,
Evini yükseklerde kuran sen!
Yüreğindeki gurur seni aldattı.
İçinden, ‹Beni kim yere indirebilir?› diyorsun.
⁴ Kartal gibi yükselsen de,
Yuvanı yıldızlar arasında kursan da,
Oradan indireceğim seni›› diyor RAB.
⁵ ‹‹Hırsızlar ya da haydutlar gece sana gelselerdi,
Yalnızca gereksindiklerini çalmazlar mıydı?
Üzüm toplayanlar bağına girseydi,
Birkaç salkım bırakmazlar mıydı?
Ama seni ne felaketler bekliyor;
⁶ Esav'ın her şeyi yağmalanacak,
Gizli hazineleri ortaya çıkarılacak.
⁷ Seninle antlaşma yapanların hepsi
Seni toprağından sürecek.
Güvendiğin insanlar
Seni aldatıp yenilgiye uğratacak,
Ekmeğini yiyenler sana tuzak kuracak
Ve sen farkına varmayacaksın bile.››
⁸ RAB diyor ki,
‹‹O gün Edom'un bilge adamlarını,
Esav'ın dağlarındaki bilgiçleri yok edeceğim.
⁹ Ey Teman, yiğitlerin öyle bir korkuya kapılacak ki,
Esav'ın dağlarında bulunanların hepsi
Kıyıma uğrayıp yok olacak.
¹⁰ ‹‹Yakup soyundan gelen kardeşlerine
Yaptığın zorbalıktan ötürü utanca boğulacak
Ve sonsuza dek yok olacaksın.
¹¹ Çünkü yabancılar onların malını mülkünü yağmaladıkları gün
Uzakta durup seyrettin.
Öteki uluslar kapılarından içeri girip
Yeruşalim için kura çektiklerinde
Sen de onlardan biri gibi davrandın.
¹² Yahudalı kardeşlerinin o kötü gününden
Zevk almamalıydın.
Başlarına gelen yıkıma sevinmemeli,
Sıkıntılı günlerinde onlarla alay etmemeliydin.
¹³ Halkım felakete uğradığı gün
Kente girmemeliydin,
O gün halkımın uğradığı kötülükten zevk almamalı,
Malını mülkünü ele geçirmeye kalkmamalıydın.
¹⁴ Kaçmaya çalışanları öldürmek için
Yol ağzında durmamalı,
O sıkıntılı günde kurtulanları
Düşmana teslim etmemeliydin.››
¹⁵ ‹‹RAB'bin bütün ulusları yargılayacağı gün yaklaştı.
Ey Edom, ne yaptıysan sana da aynısı yapılacak.
Yaptıkların kendi başına gelecek.
¹⁶ Ey Yahudalılar, kutsal dağımda nasıl içtiyseniz,
Bütün uluslar da öyle içecekler.
İçip içip yok olacaklar,
Hiç var olmamış gibi.››
¹⁷ ‹‹Ama kurtulanlar Siyon Dağı'nda toplanacak
Ve orası kutsal olacak.
Yakup soyu da mirasına kavuşacak.
¹⁸ Yakup soyu ateş,
Yusuf soyu alev,
Esav soyu anız olacak.
Onları yakıp yok edecekler.
Esav soyundan kurtulan olmayacak.››
RAB böyle diyor.
¹⁹ Yahudalılar'dan Negev halkı Esav'ın dağlarını; Şefela halkı Filist bölgesini; Yahudalılar'ın tümü Efrayim ve Samiriye topraklarını; Benyaminliler Gilat'ı mülk edinecekler.
²⁰ Kenan'dan sürülmüş olan İsrailli savaşçılar Sarefat'a kadar uzanan toprakları, Sefarat'taki Yeruşalimli sürgünler de Negev'deki kentleri mülk edinecekler.
²¹ Halkı kurtaranlar Esav'ın dağlarını yönetimleri altına almak için Siyon Dağı'na çıkacaklar ve egemenlik RAB'bin olacak.

[tr] Yunus

¹ RAB bir gün Amittay oğlu Yunusa, ‹‹Kalk, Ninovaya, o büyük kente git ve halkı uyar›› diye seslendi, ‹‹Çünkü kötülükleri önüme kadar yükseldi.››
³ Ne var ki, Yunus RABbin huzurundan Tarşişe kaçmaya kalkıştı. Yafaya inip Tarşişe giden bir gemi buldu. Ücretini ödeyip gemiye bindi, RABden uzaklaşmak için Tarşişe doğru yola çıktı.
⁴ Yolda RAB şiddetli bir rüzgar gönderdi denize. Öyle bir fırtına koptu ki, gemi neredeyse parçalanacaktı.
⁵ Gemiciler korkuya kapıldı, her biri kendi ilahına yalvarmaya başladı. Gemiyi hafifletmek için yükleri denize attılar. Yunus ise teknenin ambarına inmiş, yatıp derin bir uykuya dalmıştı.
⁶ Gemi kaptanı Yunusun yanına gidip, ‹‹Hey! Nasıl uyursun sen?›› dedi, ‹‹Kalk, tanrına yalvar, belki halimizi görür de yok olmayız.››
⁷ Sonra denizciler birbirlerine, ‹‹Gelin, kura çekelim›› dediler, ‹‹Bakalım, bu bela kimin yüzünden başımıza geldi.›› Kura çektiler, kura Yunusa düştü.
⁸ Bunun üzerine Yunusa, ‹‹Söyle bize!›› dediler, ‹‹Bu bela kimin yüzünden başımıza geldi? Ne iş yapıyorsun sen, nereden geliyorsun, nerelisin, hangi halka mensupsun?››
⁹ Yunus, ‹‹İbraniyim›› diye karşılık verdi, ‹‹Denizi ve karayı yaratan Göklerin Tanrısı RABbe taparım.››
¹⁰ Denizciler bu yanıt karşısında dehşete düştüler. ‹‹Neden yaptın bunu?›› diye sordular. Yunusun RABden uzaklaşmak için kaçtığını biliyorlardı. Daha önce onlara anlatmıştı.
¹¹ Deniz gittikçe kuduruyordu. Yunusa, ‹‹Denizin dinmesi için sana ne yapalım?›› diye sordular.
¹² Yunus, ‹‹Beni kaldırıp denize atın›› diye yanıtladı, ‹‹O zaman sular durulur. Çünkü biliyorum, bu şiddetli fırtınaya benim yüzümden yakalandınız.››
¹³ Denizciler karaya dönmek için küreklere asıldılar, ama başaramadılar. Çünkü deniz gittikçe kuduruyordu.
¹⁴ RABbe seslenerek, ‹‹Ya RAB, yalvarıyoruz›› dediler, ‹‹Bu adamın canı yüzünden yok olmayalım. Suçsuz bir adamın ölümünden bizi sorumlu tutma. Çünkü sen kendi istediğini yaptın, ya RAB.››
¹⁵ Sonra Yunusu kaldırıp denize attılar, kuduran deniz sakinleşti.
¹⁶ Bu olaydan ötürü denizciler RABden öyle korktular ki, Ona kurbanlar sundular, adaklar adadılar.
¹⁷ Bu arada RAB Yunus'u yutacak büyük bir balık sağladı. Yunus üç gün üç gece bu balığın karnında kaldı.

---